Interactive Stories
Over mijn diepste verdriet en angst vertel ik liever niet. Het is van mij. Er is geen taal voor. Geen woorden waarvan ik weet dat ze zullen gehoord worden. Geen beelden waarvan ik zeker kan zijn dat ze gezien worden. Zoals ik wil dat ze gehoord en gezien worden. Zoals ik gekend wil worden. Vertellen over persoonlijk lijden is riskant. Eenmaal in taal gevat, gaat het een eigen leven leiden. Eenmaal uit het verborgene ontsloten, behoort het me niet meer toe. Het is een vreemde gewaarwording. Als ik mijn eigen woorden lees, voel ik een diepe verwantschap met de persoon in mij die door verdriet, verwarring of angst heen gaat. En een intens gemis omdat het lijden zo eenzaam maakt. Maar tegelijkertijd is er die opening naar anderen die voor mij over hun verdriet verteld hebben. Naar andere woorden, andere beelden, naar een netwerk van verhalen waarvan het mijne een onderdeel is geworden. Eenmaal uitgesproken ligt het verhaal in handen van de ander. Verbonden misschien, maar ook overgeleverd. Aan wat de ander er in herkent. Aan wat de ander er mee doet.
Ik zal nooit weten of mijn lijden is gekend, als dat al mogelijk zou zijn. Maar door te spreken heb ik me verbonden.
Zo lokt het ene verhaal het andere uit. Een uitwisseling van verhalen zonder begin en zonder einde. En ik sta er midden in.
In het project Interactive Stories ga ik op zoek naar hoe mensen over hun lijden vertellen en wat hun verhaal bij mij teweeg brengt. Ik ben benieuwd naar de verhalen die in mij ontstaan als ik me laat raken. En hoe ze het best verteld kunnen worden. Zodat de stroom van verbondenheid op gang blijft.
Via deze pagina kan je mijn onderzoek volgen. Het bestaat uit verschillende onderdelen.
VRIJHEID. Autobiografische theatermonoloog.
In deze monoloog vertel ik over hoe het voor mij is geweest om aanwezig te zijn bij het sterven van mijn moeder.
Toen we niet konden slapen begonnen de verhalen
Naar aanleiding van het artikel Over verdriet en de wind van mijn broer Jan Mertens in MO Magazine , begon ik een briefwisseling met hem over schrijven om te overleven.
Kijk hier naar de briefwisseling.
Thuisland
In Thuisland voer ik een gevecht met herinneringen. Verhalen van vroeger en daar. Het is een zoeken naar wortels. Proberen vaste grond onder de voeten te vinden.
Kijk hier naar de verhalen
Project 1: Stayin alive
Samen met Seppe Salomé en Ton van Vlijmen werkte ik aan een verhaal over schaamte.
Kijk hier naar de resultaten
Je vroeg me wil je samen spelen en ik zei ja
Naar aanleiding van een gestrande theaterproductie in tijden van pandemie, schrijf ik met theatervriend Ton over de noodzaak van theater.
Kijk hier naar de briefwisseling.
