Thuisland
In Thuisland voer ik een gevecht met herinneringen. Verhalen van vroeger en daar. Ze komen ongevraagd langs als ik een foto zie of als iemand me vraagt naar waar ik vandaan kom. Soms ga ik op zoek, wil ik weten hoe het was en waarom het zo was omdat er orde nodig is in de wirwar van mijn gedachten. Meestal sluimeren ze ergens op de achtergrond, geduldig wachtend tot hun tijd rijp is. Om me dan te prikken met hun tranen of me te steken met hun spijt, me te overladen met verwarring. Heel soms te warmen met hun glimlach. Ik weet niet hoe het komt dat mijn herinneringen meer gevechten zijn dan strelingen. Ik neem het maar zoals het komt.
De verhalen in Thuisland zijn een zoeken naar wortels. Ze zouden er moeten zijn, want waar je geboren bent liggen je wortels zeggen ze. Voorlopig lees ik in mijn verhalen vooral over een wortelloos bestaan. Ik vind het niet erg om te zoeken.